Dynamika zmian na rynku jak również jego ogromna złożoność wymusza na organizacjach gospodarczych podejmowanie działań innowacyjnych, determinujących konieczność tworzenia, rozwijania, wykorzystywania i chronienia ich kapitału intelektualnego, czyli zasobów niematerialnych i zasobów wiedzy.

OECD definiuje gospodarkę opartą na wiedzy jako gospodarkę, która bezpośrednio bazuje na produkcji, dystrybucji i wykorzystaniu wiedzy i informacji, przy czym wiedzę pojmuje się jako produkt oraz czynnik wzrostu gospodarczego.

Zarządzanie wiedzą nie jest kwestią dobrowolnego wyboru. Jest współczesnym wymogiem, warunkiem dalszego rozwoju nie tylko organizacji ale również całych gospodarek. Należy przy tym zaznaczyć, że gospodarka oparta na wiedzy staje się wiodącym paradygmatem gospodarki światowej.