Graj, aby wygrać, a nie, aby nie przegrać

W sferze przywództwa, lekkoatletyki i życia istnieje kluczowy sposób myślenia, który często odróżnia tych, którzy osiągają wielkość, od tych, którzy zadowalają się zwykłością: rozróżnienie między dążeniem do zwycięstwa a jedynie próbą uniknięcia porażki.

Chociaż te podejścia mogą wydawać się podobne, są one zasadniczo różne w swoich implikacjach i wynikach.

Gra o wygraną uosabia ducha ambicji, podejmowanie skalkulowanego ryzyka i nieustanne dążenie do doskonałości. I odwrotnie, podejście polegające na graniu, aby nie przegrać, jest pod wpływem lęku, ostrożności i silnej skłonności do unikania porażki. Przyjęcie i pełne zaangażowanie się w nastawienie na grę, aby wygrać, może być rewolucyjne, ujawniając bezprecedensowe możliwości w zakresie wydajności i satysfakcji.

Nastawienie na zwycięstwo to asertywna i wizjonerska strategia. Obejmuje ona ustanawianie ambitnych celów, demonstrowanie proaktywnych zachowań i kwestionowanie ograniczeń. Liderzy, którzy dążą do sukcesu, są motywowani jasną wizją potencjału, a nie ograniczeni obawą przed błędami. Zdają sobie sprawę, że postęp często wymaga zapuszczania się na niezbadane terytorium, dokonywania trudnych wyborów i akceptowania nieprzewidywalności. Takie podejście nie jest impulsywne; polega na byciu świadomym i otwartym na podejmowanie skalkulowanego ryzyka, które jest w harmonii z nadrzędnym celem.

Z kolei przyjęcie strategii skoncentrowanej na unikaniu strat odzwierciedla defensywny sposób myślenia. Podkreśla znaczenie unikania błędów, utrzymywania istniejących warunków i zmniejszania potencjalnych zagrożeń. Takie podejście, choć pozornie bezpieczne, często prowadzi do stagnacji i utraty cennych możliwości. Liderzy, którzy koncentrują się na unikaniu strat, często przedkładają bezpieczeństwo nad kreatywność, decydując się na wybory, które chronią istniejącą pozycję, zamiast szukać nowych możliwości. Taka perspektywa może sprzyjać środowisku niezdecydowania, w którym obawa przed porażką przyćmiewa ambicję odniesienia sukcesu.

Różnica między tymi dwoma sposobami myślenia staje się szczególnie wyraźna w przypadku podejmowania decyzji. Lider skoncentrowany na sukcesie prawdopodobnie zapyta: "Jaki jest najlepszy wynik, jaki możemy osiągnąć?", podczas gdy lider skoncentrowany na uniknięciu porażki może zapytać: "Jaka jest najmniej ryzykowna opcja?". Początkowe pytanie toruje drogę do innowacyjnego myślenia i odważnych decyzji, podczas gdy kolejne często skutkuje ostrożnymi wyborami, które ograniczają możliwości. Z biegiem czasu ta różnica w podejściu może znacząco wpłynąć na kierunek rozwoju zespołu lub organizacji.

Jednym z podstawowych powodów, dla których dążenie do zwycięstwa jest tak ważne, jest to, że sprzyja ono nastawieniu na rozwój. Gdy liderzy stawiają sukces na pierwszym miejscu, nie zrażają ich przeszkody czy rozczarowania,

postrzegają je jako niezbędne doświadczenia rozwojowe. Taka perspektywa sprzyja kulturze eksperymentowania, odporności i ciągłego doskonalenia. Zespoły kierowane przez liderów, którzy przyjmują zwycięski sposób myślenia, są bardziej skłonne do przejmowania odpowiedzialności za swoje obowiązki, kwestionowania ograniczeń i dążenia do doskonałości, ponieważ nie przeszkadza im strach przed popełnianiem błędów. I odwrotnie, przyjęcie sposobu myślenia skoncentrowanego na unikaniu strat często skutkuje ustaloną perspektywą, w której nacisk na unikanie błędów hamuje kreatywność i tłumi innowacje.

Przyjęcie zwycięskiego sposobu myślenia kultywuje środowisko, w którym rozwija się empowerment i odpowiedzialność. Osoby na stanowiskach kierowniczych, które przyjmują takie podejście, umożliwiają swoim zespołom podejmowanie inicjatywy, podejmowanie decyzji i dzielenie się swoimi pomysłami. Wzmacniają swój zespół i inspirują go do podejmowania odważnych działań zgodnych z celami organizacji. Wspieranie kultury zaufania i autonomii może znacznie podnieść zaangażowanie i morale zespołu. Kiedy członkowie zespołu czują się docenieni za swój wkład, są zainspirowani do osiągania lepszych wyników. Z drugiej strony, przyjmowanie postawy "graj, by nie przegrać" często prowadzi do mikrozarządzania, nadmiaru ostrożności i deficytu zaufania, co może osłabiać morale zespołu i sprzyjać brakowi zaangażowania.

Co więcej, dążenie do zwycięstwa rezonuje z koncepcją przywództwa zakorzenionego w jasnym poczuciu celu. Skuteczni liderzy posiadają wyraźną wizję i wykazują żarliwe zaangażowanie w jej realizację. Motywują swoje zespoły poprzez artykułowanie silnej wizji i zapewnianie, że działania są w harmonii z nadrzędnymi celami organizacji. Jasne poczucie celu nie tylko prowadzi zespoły, ale także inspiruje je do pokonywania przeszkód i dążenia do wzniosłych celów. Z drugiej strony, liderzy, dla których priorytetem jest bezpieczna gra, mogą mieć trudności z rozpaleniem inspiracji w swoich zespołach, ponieważ ich nacisk na unikanie niepowodzeń nie ma motywacji i jasnej wizji potrzebnej do odniesienia sukcesu.

Aby wspierać nastawienie na wygraną, liderzy muszą świadomie wyznaczać cele, podejmować decyzje i reagować na wyzwania. Oto kilka strategii przyjęcia nastawienia na grę i wygraną:

Ustal odważne, ambitne cele: Inspiruj swój zespół celami, które przekraczają granice tego, co można osiągnąć. Dąż do wyników, które głęboko inspirują i rezonują, zamiast decydować się na ostrożne, stopniowe postępy. Inspiruje to zespół do wprowadzania innowacji i dążenia do najwyższych standardów osiągnięć.

Wspieranie atmosfery innowacji i eksploracji: Kultywowanie środowiska, w którym przemyślane podejmowanie ryzyka jest akceptowane i aktywnie promowane. Zrozumienie, że niepowodzenia są nieodłącznym aspektem drogi do osiągnięć, a każde wyzwanie oferuje ważne lekcje rozwoju. Uznaj znaczenie zarówno podróży, jak i zdobytych spostrzeżeń, zamiast skupiać się wyłącznie na zwycięstwach.

Przekieruj nacisk z unikania porażki na aktywne dążenie do sukcesu: Zmień sposób prowadzenia rozmów w zespole lub organizacji. Zamiast koncentrować się na potencjalnych pułapkach, skieruj swoją uwagę na możliwości osiągnięcia sukcesu. Ta zmiana punktu widzenia może zrewolucjonizować podejście do wyzwań i sposób, w jaki wykorzystywane są szanse.

Wspieranie odporności i zdolności adaptacyjnych: Wyposaż swój zespół w niezbędne narzędzia i sposób myślenia, aby skutecznie radzić sobie z niepewnością i radzić sobie z wyzwaniami. Odporność służy jako podstawowy element mentalności play-to-win, umożliwiając zespołom pokonywanie wyzwań i podtrzymywanie dążenia do osiągnięcia celów.

Bądź przykładem postępowania, które chcesz inspirować: Jako lider, swoim zachowaniem tworzysz atmosferę dla swojego zespołu. Prezentuj proaktywne podejście, dokonując zdecydowanych wyborów, pokonując przeszkody i wykazując zaufanie do potencjału swojego zespołu. Twój przykład zmotywuje innych do przyjęcia podobnej strategii.

Wspieranie bezpiecznej atmosfery dla inicjatywy: Upewnij się, że Twój zespół czuje się bezpiecznie wyrażając swoje myśli, wnosząc pomysły i przejmując inicjatywę. Tworzenie środowiska bezpieczeństwa psychologicznego jest niezbędne do kultywowania kultury, która umożliwia jednostkom dążenie do sukcesu. Kiedy jednostki rozumieją, że mogą podejmować ryzyko bez groźby obwiniania lub karania, są bardziej skłonne do inwestowania swoich największych wysiłków.

Konsekwentnie oceniaj i rozważaj wydajność: Wykorzystaj rutynowe kontrole i refleksje jako momenty do oceny postępów, uznania osiągnięć i wyciągnięcia wniosków z wyzwań. Takie podejście podkreśla, że sukces jest ciągłą podróżą wzrostu i rozwoju, a nie tylko ostatecznym celem do osiągnięcia.

W ostatecznym rozrachunku dążenie do zwycięstwa wiąże się z pełnym przyjęciem zakresu możliwości, od szczytów osiągnięć po cenne spostrzeżenia uzyskane z niepowodzeń. Chodzi o kierowanie się odwagą, dalekowzrocznością i zaangażowaniem w osiąganie najwyższych wyników. Przechodząc od nastawienia skoncentrowanego na unikaniu porażek do nastawienia skoncentrowanego na dążeniu do zwycięstwa, osoby na stanowiskach kierowniczych mogą uwolnić pełne możliwości swoich zespołów, wspierać innowacje i osiągać niezwykłe wyniki.

Pozostańmy w kontakcie

Posty o podobnej tematyce:

Język lidera

Ustalanie celów a autosabotaż. Co powoduje sabotowanie samego siebie?

Kiedy zespół działa najlepiej?

W środowisku charakteryzującym się szybką transformacją, gdzie stawka jest wysoka, a konkurencja intensywna, rozróżnienie między dążeniem do zwycięstwa a jedynie unikaniem porażki może znacząco wpłynąć na ścieżkę lidera, zespołu lub całej organizacji. Ci u steru, którzy decydują się dążyć do zwycięstwa, motywują innych do wyobrażania sobie większych możliwości, inteligentniejszego działania i przekraczania narzuconych sobie granic. Zdają sobie sprawę, że prawdziwe osiągnięcie wykracza poza zwykłe omijanie niepowodzeń; wiąże się z odważnym dążeniem do doskonałości, podejmując jedno strategiczne ryzyko po drugim. Przyjmując taką perspektywę, osoby na stanowiskach kierowniczych nie tylko przygotowują siebie i swoje zespoły do osiągnięć, ale także kultywują trwałe dziedzictwo ambicji, odporności i celu.

Dobrego dnia.

Michał

Autor: dr Michał Chmielecki

Od ponad 15 lat doradzam firmom, liderom i przedsiębiorcom, prowadzę szkolenia międzykulturowe , szkolenia z negocjacji, szkolenia menedżerskie, coaching menedżerski i mentoring przywódczy . Mam nadzieję, że Projekt Przywództwo pomoże Ci rozwijać wiedzę w zakresie komunikacji i przywództwa oraz zainspiruje Cię do wdrażania zmian i ciągłego rozwoju.

P.S. Jak zawsze zapraszam Cię do dołączenia do moich kanałów w mediach społecznościowych. Dziękuję za poświęcony czas.