Style i zasady zarządzania
Style i zasady zarządzania ludźmi już dawno przestały polegać jedynie na wydawaniu ludziom poleceń. W obecnych czasach pracownicy są o wiele bardziej wymagający pod względem warunków pracy oraz przełożonych. Interesują się sytuacjami panującymi w przedsiębiorstwie i pragną być angażowani w życie firmy.
Pracownicy chcą, aby ich osiągnięcia były wartością dla przedsiębiorstwa, a równocześnie sami czerpali z nich satysfakcję.
Dlatego też zasady i style zarządzania pracownikami mają kluczowe znaczenie dla prawidłowo wykonanych zadań oraz dobrego samopoczucia pracowników, którzy będą bardziej efektywni w pracy.
Dobrze dobrany styl zarządzania zwiększa skuteczność i wydajność. W sytuacji, gdy motywacji zaczyna brakować, proces zarządzania staje się trudniejszy i bardziej czasochłonny, konieczne są kontrole wykonywanych prac, narastają konflikty i ogólny chaos, co staje się udziałem zespołu przechodzącego kryzys motywacyjny, łącznie z kierownikiem.
Zarządzanie niewątpliwie dotyczy przede wszystkim człowieka, który stanowią fundament oraz siłę napędową każdej organizacji. Niewątpliwie istotą zarządzania jest odpowiednie współdziałanie wielu osób, co spowoduje maksymalizację zaangażowania personelu, a w efekcie osiągnięcie założonego celu. Należy ponadto podkreślić konieczność pracy nad słabszymi punktami organizacji, a także poznanie i wykorzystanie posiadanych przez pracowników talentów, umiejętności oraz mocnych stron.
Style zarządzania Tannenbauma i Schmidt’a
Robert Tannenbaum i Warren Schmidt opisali siedem stylów zarządzania pod względem sposobów podejmowanych decyzji przez kierownika:
podejmuje i ogłasza decyzje,
przekonuje pracowników do jej akceptacji,
prezentuje pomysły i namawia do zadawania pytań,
przedstawia swoje decyzje, które mogą ulec zmianie, przedstawia problem, który musi zostać rozwiązany, czeka na sugestie podwładnych i podejmuje decyzję,
stawia granice swobody decyzji pracowników i zachęca grupę do podjęcia decyzji,
daje zezwolenie pracownikom na podjęcie decyzji pod warunkiem nie przekraczania granic wyznaczonych przez kierownika lub zarząd.
R. Tannenbaum i W. Schmidt byli zwolennikami ostatniego stylu, który koncentrował się na roli pracowników, jednak wyszli jeszcze z trzema założeniami, które kierownik powinien wziąć pod uwagę zanim podejmie decyzję o wyborze stylu zarządzania.
Były to:
siły jakimi dysponuje kierownik – wiedza, wartości, doświadczenie,
siły występujące u pracowników – wiedza, doświadczenie, które wiąże się z celami przedsiębiorstwa, chęć ponoszenia odpowiedzialności za podjęte decyzje,
siły występujące w danych okolicznościach – presja czasu, ilość zatrudnionych ludzi, ich zgranie i chęć współpracy.
Style zarządzania Reddina
J. Reddin wyodrębnił cztery główne style:
towarzyski,
zintegrowany,
separujący się,
poświęcający się.
Osiem zasad zarządzania wg T.J. Petersa i R.H Watermana:
• skłonność do działania, robić coś, cokolwiek aby pozbyć się kolejnych analiz i wszelakich sprawozdań komisji,
• trzymać się blisko klienta (orientacja na klienta), poznanie potrzeb, preferencji i upodobań konsumenta, kolejno zaspokojenie jego potrzeb,
• autonomia i przedsiębiorczość, podział koncernu na małe filie i pododdziały, wprowadzenie ich samodzielności i konkurencyjności,
• wydajność pracownicza, wytworzenie u pracowników każdego szczebla świadomości, że ich najbardziej wydajna i dobra praca przyczynia się do sukcesu firmy, a co za tym idzie będą mieli udział w wynikających z sukcesu korzyściach,
• bezpośredni kontakt, motywowanie poprzez wartości, naleganie aby managerowie i kierownicy trzymali się blisko podstawowej działalności organizacji,
• trzymanie się swojej specjalności, przedsiębiorstwo powinno prowadzić działalność w dziedzinie na której zna się najlepiej,
• prosta struktura, nieliczny sztab, niewiele szczebli zarządzania, niewielu pracowników na wyższych szczeblach,
• dyscyplina i swoboda, wprowadzenie i utworzenie atmosfery, w której oddaniu podstawowym wartościom firmy towarzyszy tolerancja i szacunek wobec wszystkich pracowników , którzy przyjmują owe wartości za swoje.