Cynizm
Cynizm czym jest? Dlaczego cynizm jest tak częstym zjawiskiem i kim są cyniczni terroryści?
Termin „cyniczny” czy „cynizm” jest coraz częściej używany w codziennych rozmowach i coraz częściej pojawia się w mediach. Nasze poszukiwania w literaturze wykazały jednak, że niewiele w myśli akademickiej lub zawodowej opublikowano refleksji na temat cynizmu w ogóle, a jeszcze mniej na temat psychologicznych podstaw cynizmu. Celem niniejszego posta jest przyjrzenie się koncepcji cynizmu i omówienie istotnych psychologicznych i psychiatrycznych aspektów tego zjawiska, które moim zdaniem mają duże znaczenie w zarządzaniu i przywództwie.
„Cynizm udaje mądrość, ale jest od niej położony najdalej. Ponieważ cynicy niczego się nie uczą. Ponieważ cynizm jest ślepotą narzuconą sobie, odrzuceniem świata, co do którego boimy się, że nas zrani lub rozczaruje ”. - Stephen Colbert
Chroniczna skłonność niektórych ludzi do nadmiernej analizy i systematycznej dewaluacji aspiracji i osiągnięć innych staje się coraz bardziej powszechna, ponieważ subiektywna przepaść między standardami, jakie społeczeństwo ma wobec nas, a życiem, które faktycznie prowadzimy, poszerza się.
Szczególnie obraz innych w mediach społecznościowych przyczynił się do stworzenia sztucznego i nieracjonalnie wysokiego ideału siebie u wielu ludzi. Presja, by być w doskonałej formie, dużo zarabiać, mieć zabawną i czarującą osobowość, a wszystko to podczas podróży po świecie jest napędzane przez współczesnych influencerów i celebrytów, którzy wydają się żyć dokładnie takim idealnym życiem.
Jak na ironię, ponieważ ten obraz siebie jest z natury iluzoryczny, zmienny i z definicji zarezerwowany tylko dla nielicznych, duża część młodych ludzi znalazła łatwą ucieczkę w cynizmie.
Jeśli ideał, do którego należy dążyć, jest nierealny i trudny do osiągnięcia, dlaczego w pierwszej kolejności nie zmniejszyć znaczenia jakiegokolwiek sukcesu lub motywacji?
Bogaci ludzie musieli okradać społeczeństwo lub mieć ogromne szczęście, urodę poprawiła chirurgia plastyczna, ludzie w świetnej formie muszą przyjmować sterydy, a popularni ludzie są zdecydowanie powierzchowni.
Racjonalizacja związana z cynizmem prowadzi do łatwej ulgi psychologicznej i zapewnia ludzi o fałszywej wyższości moralnej. Ponieważ po prostu niemożliwe jest być tak bogatym, popularnym, elokwentnym, wykształconym lub wykwalifikowanym, jak nieliczni wybrani, których widzimy w mediach społecznościowych, jest to łatwe wyjście dla ludzi, aby budować swój własny wizerunek na pseudoautentyczności zamiast na ambicji.
Porównanie z innymi może wywołać natchnienie lub przygnębienie.
Podczas gdy w mediach społecznościowych jest zdecydowanie dużo autopromocji, selekcji informacji i kreowania fałszywego wizerunku, ucieczka w stronę urazy lub pogardy, która idzie w parze z chronicznym cynizmem, może łatwo zahamować twój rozwój osobisty. Skoro jakikolwiek sukces lub osiągnięcie jest mentalnie oceniane jako niemoralne, fałszywe lub powierzchowne, po co w ogóle podejmować wysiłki?
Na szkoleniu menedżerskim, które kiedyś prowadziłem jeden z uczestników posłużył się sformułowaniem : „cyniczni terroryści”.
Ta kategoria miała opisywać rodzaj osoby, która zakłada wszystko, co najgorsze we wszystkich, odrzuca każdy nowy pomysł i generalnie zalewa otoczenie falą negatywizmu z siłą przedziurawionego węża strażackiego.
Cyniczni terroryści są osobami bardzo zaangażowanymi w miejscu pracy, ale w destrukcyjny sposób. To sprawia, że są bardzo silne i budzące niepokój. Całkiem ciekawy, nowy artykuł na temat błędnego koła cynizmu, opublikowany na łamach Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego, pomógł mi zrozumieć, co sprawia, że cynicy działają - i co robić, gdy następnym razem będę z nimi pracować.
